بررسی ویژگی های اقتصادی- اجتماعی و فیزیکی اثرگذار بر پذیرش کشاورزی حفاظتی (مطالعه موردی: بخش بهاران شهرستان گرگان)

یکی از جنبه های مهم مدیریت زمین، کشاوزری حفاظتی ( CA ) است. کشاورزی حفاظتی به مجموعه روش هایی گفته می شود که با حفظ بقایا در سطح خاک به افزایش نفوذپذیری آب، کاهش فرسایش و حفظ پوشش آلی خاک منجر می گردد. کمبود منابع آب و خاک، تغییرات اقلیمی و خشکسالی، تغییرکاربری اراضی و رواج کشت در اراضی شیب دار و زراعت بد در برخی مناطق ضرورت توجه به کشاورزی حفاظتی را بیشتر نمایان ساخته است. بدین منظور، در مطالعه ی حاضر ویژگی های اقتصادی- اجتماعی و فیزیکی موثر بر پذیرش کشاورزی حفاظتی در میان کشاورزان بخش بهاران گرگان در سال زراعی 1396 - 1395 بررسی شده است. با توجه به نتایج توصیفی پژوهش حاضر، تلاش بیشتر مروجین اداره جهاد کشاورزی، نهادهای مربوط به کشاورزی، تبلیغ رسانه ها در زمینه کشاورزی حفاظتی، دانش تحصیلی زارعین، سطح زیرکشت بیشتر و همچنین افزایش آگاهی زارعین در زمینه کشاورزی حفاظتی می تواند از عواملی باشد که روی پذیرش زارعین در زمینه کشاورزی حفاظتی تاثیر گذار می باشد. بنابراین، حمایت های مداوم و به موقع نهادهای کشاورزی و دولت می تواند مانع بحرانی شدن شرایط و گسترش کشاورزی حفاظتی گردد.

کلیدواژه ها:

کشاورزی حفاظتی ، تحلیل توصیفی ، بخش بهاران گرگان