بررسی پروتکل های مسیریابی چنذ پخشی در شبکه های موردی سیار

شبکه های موردی سیار، سیستم خودکار گره های متحرک است که با لینک های بی سیم بهم متصل شده اند. اگرچه، توپولوژی شبکه به علت تحرک گره ها و پهنای باند محدود، غیرقابل پیش بینی است اما آن در بسیاری از شرایط همچون کاربردهای نظامی، کنفرانس ها، جستجوهای اورژانسی، عملیات های نجات و اقدامات قانونی، مفید هستند. این ویزگی های نیازمند راه جدید برای طراحی و اجرای این نوع شبکه ها می باشند. به علاوه برای چنین شبکه هایی، یک پروتکل مسیریابی مؤثر سازگار با تحرک گره و خطای کانال، ضروری و حیاتی است. ما در این مقاله سعی در بررسی پروتکل های مسیریابی چندبخشی در شبکه های بی سیم موردی سیار و ویژگی ها و خواص این پروتکل ها را داریم.

کلیدواژه ها:

شبکه های موردی سیار ، توپولوژی ، شبکه های بی سیم ، پروتکل های مسیریابی چند بخشی