ساخت وارزیابی داربست نانو کامپوزیتی الکتروریسی شده پلی هیدروکسی بوتیرات/کیتوسان جهت کاربرد در بافت غضروف

در این مطالعه به ساخت، ارزیابی و مقایسه دو نوع داربست پلی هیدروکسی بوتیرات /کیتوسان با الیاف جهت دار و راندوم برای کاربرد درمهندسی بافت غضروف پرداخته شد. با مخلوط کردن پلیهیدروکسی بوتیرات به مقدار 11 درصد وزنی وکیتوسان به میزان 0و 15 و 25 درصد وزنی در حلال تریفلورواستیک اسید، محلول پلیمری ساخته شد. درنهایت، محلول به دست آمده به صورت راندوم و جهت دار الکتروریسی شد. داربستهای ساخته شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی ) SEM (، آزمون زاویه تماس با آب ) WCA (، تست کشش، مورد ارزیابی قرار گرفتند. تصاویر میکروسکوپ الکترونیروبشی نشان داد که قطر متوسط الیاف جهتدار و راندوم با افزایش کیتوسان، افزایش می یابد. همچنین نتایج حاصل از آزمون زاویه تماس با آب نشان داد که با افزایش کیتوسان و آرایش الیاف، آبدوستی بیشتر میشود. نتایج آزمون کشش نشان داد که داربست آلیاژی آرایشیافته با 15 درصد کیتوسان خواص مکانیکی بهینه را دارد7/83مگاپاسکال این مطالعه نشان داد که با جهت بندی الیاف در داربست آلیاژی پلیهیدروکسیبوتیرات-کیتوسان، خواص فیزیکی، مکانیکی نسبت به ساختار راندوم بهبود پیدا میکند که این موضوع برای مهندسی بافت غضروف بسیار مناسب است

کلیدواژه ها:

پلی هیدروکسی بوتیرات ، کیتوسان ، الیاف جهت دار ، الکتروریسی ، داربست