بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان بندرگز میباشد. با استفاده از پرسشنامه ویژگیهای شخصیت مک کری و کوستا (1985)، پرسشنامه خودکارآمدی دانش آموز جینک و مورگان (1999) و همچنین معدل دانش آموزان، فرضیات تحقیق آزمون گردید. روایی و پایایی پرسشنامهها در سطح قابل قبولی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان بندرگز به تعداد 1830 نفر استعلام گردید. با استفاده ازجدول مورگان، حجم نمونه آماری برابر 318 نفر تعیین گردید. همچنین شیوه نمونه گیری بصورت طبقه ای، می باشد. در بخش آمار استنباطی با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون فرضیه های تحقیق مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین ویزگی های شخصیتی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ارتباط وجود دارد که شدت این ارتباط برابر 0/513 بدست آمد. همچنین بین خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نیز ارتباط وجود دارد که شدت آن 0/609 می باشد. نتایج فرضیه های فرعی نیز نشان داد که بین اکثر مولفه های ویژگیهای شخصیتی به جز مولفه برونگرایی با پیشرفت تحصیلی رابطه وجود دارد و همچنین بین اکثر مولفه های برونگرایی به جز عامل بافت با پیشرفت تحصیلی رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ویژگیهای شخصیتی ، خودکارآمدی ، پیشرفت تحصیلی