ارزیابی اولیه مصالح سنگی استان هرمزگان ازنظر استعداد واکنش قلیایی سیلیسی

واکنش قلیایی سیلیسی با حمله هیدروکسیدهای قلیایی، که عمدتا از قلیایی های موجود در سیمان K2O,Na2O ناشی می شود به کانی های سیلیس فعال موجودر سنگدانه ها شروع می شود. ژل قلیایی سیلیسی در صفحات ضعیف، یا در منافذ سنگدانه ها و یا بر سطح ذرات سنگدانه ها با قابلیت جذب آب و افزایش حجم ایجاد می شود که با گذشت زمان، موجب تخریب بتن می شود. برای پیشگیری و محدود کردن واکنش قلیایی سیلیسی در بتن می توان از روش های مختلف استفاده کرد که یکی از آنها محدود کردن واکنش قلیایی سیلیسی در بتن می توان از روش های مختلف استفاده کر که یکی از آن ها محدود کردن حداکثر مقدار هم ارزی قلیایی سیمان Na2O+0.658 K2O در حد 0/6 درصد می باشد در این تحقیق بر روی نمونه های ارسالی از معادن تولید شن و ماسه در سطح استان هرمزگان و سیمان تیپ II کار خانه سیمان خمیر بعنوان عمده سیمان مصرفی در پروزه های عمرانی استان در فاصله شهریور 93 لغایت مهر 94 آزمایش هایی انجام شد که شامل آزمایش های قابلیت واکنش پذیری قلیایی سیلیسی مصالح به روش ASTM-C289 قابلیت واکنش پذیری قلیایی سنگدانه ها به روش ASTM-C1260 (روش ملات منشوری)، فسادپذیری دانه های سنگی از طریق حل در سولفات سدیم، درصد کلر و درصد سولفات کل می باشد. با توجه به نتایج آزمایش های انجام شده می توان چنین استنباط نمود که مصالح سنگی تولیدی در معادن مورد ارزیابی، قابلیت واکنش پذیری قلیایی سیلیسی را ند ارند ولی جهت اظهار نظر قطعی باید آزمایش های تکمیلی همچون آزمون پتروگرافی به روش ASTM-C295 و آزمایش واکنش قلیایی سیلیسی بتن در درازمدت به روش ASTM-C1293 انجام گردد. همچنین توجه به سوابق محلی استفاده از سنگدانه های مذکور در منطقه بسیار مفید می باشد.

کلیدواژه ها:

سنگدانه های استان هرمزگان ، واکنش قلیایی سیلیسی ، سرطان بتن و سیلی فعال