حاشیه نشینی چالش توسعه پایدار شهری نمونه موردی قاهره

امروزه حاشیه نشینی یکی از دلایل توسعه ناپایدار شهری است که به دنبال رشد نامتعادل و سریع شهرها و پیامدهای نامطلوب اقتصادی، اجتماعی و کالبدی آن شکل گرفته و سیمایی نازیبا، خدماتی پایین، ساکنینی با مشاغل ناپایدار، محیطی آماده برای پذیرش انواع نابهنجاریهای اجتماعی به وجود آورده است. این مقاله، به بررسی تاثیر حاشیه نشینی بر توسعه پایدار شهری قاهره پرداخته و علل، و پیامدها و راهکارهای پیشگیری و ساماندهی آن با استفاده از مطالعات اسنادی )کتابخانه ای( ارایه خواهد کرد. براساس مطالعات و بررسی های انجام شده علل عمده حاشیه نشینی در قاهره، مهاجرت روستاییان به شهر به دلیل دافعه های محل سکونت و جاذبه های شهر قاهره بوده و ارتباط مستقیمی بین حاشیه نشینی و عوامل اقتصادی، اجتماعی و رفاهی وجود دارد. نتایج این پژوهش در راستای بررسی چالش های حاشیه نشینی در توسعه پایدار قاهره نشان از آن دارد که در ازای استفاده محدود از تسهیلات شهر، ساختار اقتصادی شهر نیروی کار حاشیه نشینان را به کار می گیرد. این افراد خود شکل دهنده جوامعی در جامعه بزرگ شهر قاهره بوده و از احساس شهروندی پایینی برخوردارند. بیکاری، دسترسی اندک به خدمات شهری، کمبود و یا فقدان تاسیسات و تجهیزات زیر بنایی، مسکن بی کیفیت و سرانه پایین اراضی شهری حاکی از آن است که بهبود زیر ساخت های فیزیکی این مناطق مهم ترین اولویت در بهبود وضعیت محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار شهری ، حاشیه نشینی ، قاهره ، چالش های حاشیه نشینی