پدیدار شناسی حوض در حوزه اخلاقی معماری سنتی ایران

در خانه های سنتی ایران، حوض برای کاستن گرما و تامین رطوبت هوا، وضو ساختن، شستشو و ذخیره آب و آبیاری ساخته میشد. در حیاط های بزرگ معمولا0 حوضها دربرابر اتاق ا4رسی یا پنجدری بود. غالبا0 حوض را در یکی از محورهای اصلی فضای خانه میساختند، به طوری که طول حوض در امتداد طول خانه قرار گیرد. در یزد برسر راه بادهایی که از طریق بادگیرها به محیط خانه وارد میشد، حوضچه های کوچکی قرار میدادند که هم هوا را خنک میکرد و هم در گوشه و کنار آن از مواد غذایی نگهداری میشد. حوض؛ افزون بر این ظرفیتی برای انعکاس زیباییهای خود ساخته و مصنوع پیرامون بود. برغم این همه حوض، کارکردی اخلاقی و معنوی هم داشت. این مقاله که به وشر مطالعات5 توصیفی تحلیلی به رشته نگارش درآمده در اندیشه تبیین وجوه دیگر حوض و نمایاندن خصایص مکتوم آن معماری سنتی ایران است.

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ایران ، حوض ، اخلاق ، آب