بررسی حفاظت از هویت زمینه باارزش در معماری جدید بافت های تاریخی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 456

فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

DTUCONF01_229

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

چکیده مقاله:

اهمیت بافتهای تاریخی در شهرسازی معاصر به لحاظ اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در چند ده ه اخیر درحفظ و توسعه ساختار شهری امری بدیهی است. در پی مشکلاتی که در دهه 70 میلادی متوجه شهرها دراثر توسعه حومه ای ایجاد شد اهمیت توسعه درونزای شهری بیش از بیش آشکار گشت و این امر منجر به ایجاد رویکردهای متفاوتی در زمینه نوع نگاه به نحوه این توسعه شده است.بافتهای باارزش تاریخی در ایران نیز با گذشت زمان و بی توجهی در حفظ هویت آنها در روند توسعه چنان فرسوده گشته و یا دارای مشکلات زیرساختی و ... میباشند که نه تنها ساکنان اصلی خود را از دست دادهاند بلکه به سمت مشکلات اجتماعی و فرهنگی فزاینده ای در حرکت اند. از طرفی گرچه توسعه در این بافتها اجتناب ناپذیر و لازم مینماید؛ اما لازم است تا ساخت و ساز جدید در جهتی صورت گیرد که علاوه بر حفظ و احیای هویت کالبدی-تاریخی، به ارتقاء و حرکت آن به سوی آینده و نیز اهداف حفاظتی مطلوب شهر بیانجامد.از آنجایی که هدف این نوشتار، حفاظت کالبدی در مفهوم معنا و فرم می باشد با بررسی رویکردهای مطرح در این زمینه به پیشنهاد رویکرد حفاظت از هویت زمینه باارزش در ایران می پردازد. لذا این پرسش مطرح می گردد که آیا این رویکرد میتواند پاسخ کامل تری به مشکلات کالبدی توسعه در بافتهای تاریخی باشد و این رویکرد دارای چه مشخصه هایی است جهت پاسخ به این امر، ابتدا با مقایسه تطبیقی میان رویکردهای طراحی در بافتهای تاریخی در صدد رویکرد جامعی در طراحی نو در بافتهای تاریخی به رویکرد جدید حفاظت از هویت زمینه باارزش می پردازد. و سپس به روش تحلیلی-کیفی پس از بررسی مفهوم هویت در فلسفه و نگاه ایرانی و هویت کالبدی تعمیم این مفاهیم را با استفاده از ادبیات شهرسازی و معماری در بافتهای تاریخی، و استخراج مفاهیم و شاخص های بدیعی را در سه رده شناسایی، بازتعریف، و سپس طراحی، به عنوان راه حلی برای ارتقاء هویت کالبدی در توسعه بافتهای تاریخی معرفی میکند.

نویسندگان

الهام پرویزی

استادیار گروه معماری دانشگاه خوارزمی