پیش بینی رفتارهای پرخطر نوجوانان با بلوغ زودرس بر اساس سبکهای والدگری و الگوهای ارتباطی خانواده

هدف از این پژوهش پیش بینی رفتارهای پرخطر نوجوانان با بلوغ زودرس بر اساس سبکهای والدگری و الگوهای ارتباطی خانواده بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1397-1398 بودند. حجم نمونه 90 نفر از این دانش آموزان بر اساس فرمول پلنت از تاپاکینگ و فیدل((2007 و به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه های رفتارهای پرخطر نیازی، عباسزاده و سعادتی((1396، سبکهای والدگری آلاباما شلتون، فریک و ووتون((1996 و الگوهای ارتباطی خانواده ریچی و فیتزپاتریک (1990) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین سبکهای والدگری و الگوهای ارتباطی خانواده با رفتارهای پرخطر رابطه معنیداری وجود دارد .(P> 0/01) نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد که %65/5 درصد از کل واریانس رفتارهای پرخطر نوجوانان با بلوغ زودرس به وسیله سبکهای والدگری و الگوهای ارتباطی خانواده تبیین میشود. یافته های این پژوهش نشان میدهد که سبکهای والدگری و الگوهای ارتباطی خانواده سهم معنادار در پیش بینی رفتارهای پرخطر نوجوانان با بلوغ زودرس دارند.

کلیدواژه ها:

رفتارهای پرخطر ، بلوغ زودرس ، سبکهای والدگری ، الگوهای ارتباطی خانواده