اولویت بندی سیستم های حمل و نقل عمومی با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی

پیشرفت تکنولوژی و دانش حمل و نقل در سال های اخیر، راه حل های متفاوتی را برای بهبود وضعیت حمل و نقل ارائه نموده است. مطالعات مختلف نشان می دهد که بهترین راه حل برای رفع مشکلات ترافیک در شهرهای بزرگ، گرای شبه استفاده از سیستم های حمل و نقل عمومی سریع السیر با ظرفیت بالا همچون انواع سیستم های قطار سبک و سنگین شهری، موتوریل و اتوبوس تندرو است. از آن جایی که سرمایه گذاری برای این سیستم ها مستلزم صرف هزینه های سنگین ارزی می باشد، لذا انتخاب از میان سیستم های مختلف از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. در تحقیق حاضر به بررسی و اولویت بندی سیستم های حمل و نقل عمومی پرداخته شده است. برای این منظور 4 سیستم حمل و نقل موتوریل، قطار سبک شهری اتوبوس تندرو واتوبوس منظم به عنوان گزینه های موردنظر بررسی شده اند. همچنین 12 شاخص به منظور بررسی گزینه ها در نظر گرفته است. در این راستا یکی از روش های تصمیم گیری چند معیاره تحت عنوان روش تحلیل سلسله مراتبی AHP استفاده شده است. برای این منظور از نرم افزار Expert Choice استفاده شده است. ابتدا ماتریس تصمیم گیری جهت تعیین اهمیت شاخص ها نسبت به یکدیگر تشکیل شده است. میزان ارجحیت گزینه ها نسبت به هریک از شاخص ها تعیین شده ودرنهایت اولویت گزینه ها به ترتیب بصورت موتوریل، قطار سبک شهری، اتوبوس تندرو و اتوبوس منظم مشخص شده است.

کلیدواژه ها:

اولویت بندی ، سیستم های حمل و نقل عمومی ، تصمیم گیری چند معیاره ، تحلیل سلسله مراتبی