ارزیابی ریسک دستگاه حفار TBM در یک تونل گازدار و راه های کنترل مخاطرات آن

با توسعه و گسترش سیستمهای حساس و بسیار پیچیده در عملیات حفر تونل با دستگاه TBM دیگر نمیتوان به حوادث اجازه وقوع داد لذا سعی میشود از روشهایی برای تجزیه و تحلیل حوادث استفاده کرد تا بتوان پتانسیل وقوع خطر را قبل از عملیات شناسایی کرد، و بر اساس برنامه طرحریزی شده و در قالب یک فرآیند قبل از واقعه(pro-Active) ایمنی سیستم را برقرار گردد. حفاری با دستگاه TBM با حضور مخاطرات گاز متان و هیدروژن سولفور در محوطه کاری، عملیات حفاری را با خطر ریسک بالا مواجه میکند. باید به شیوه ای مناسب مخاطرات مورد شناسایی، ارزیابی و برای رفع آنها تدابیر مناسبی اتخاذ گردد. ابزار مورد استفاده به منظور شناسایی مخاطرات HSE در عملیات حفاری تونل با دستگاه TBM به صورت Site Visit، مصاحبه با بخش فنی و ایمنی، مطالعه دستورالعمل های اجرایی، بررسی گزارش حوادث و همکاری نزدیک و مستمر با کارشناسان و سرپرستان پروژه تونل بوده است و به دنبال شناخت خطرات و دستهبندی آنها از روشهای کیفی و کمی برای تجزیه و تحلیل خطر استفاده شده است. مطالعات در این زمینه نشان داد که حضور گازهای هیدروژن سولفور و متان دارای بیشترین سطوح ریسک بوده به ویژه در صورتی که تهویه مناسب در این زمینه وجود نداشته باشد. همچنین عدم وجود ارتباطات رادیویی مناسب بین کارکنان داخل و خارج تونل و نامشخص بودن وضعیت آنها، از عوامل دیگر ایجاد کننده ریسک در سطح بالا میباشند. انبار و نگه داری روغنها و پاک کننده هایی که صرفا0 مورد استفاده دستگاه TBM قرار میگیرند نیز ریسک بالایی در فضای کار ایجاد کرده است. تشکیل سازمان مدیریت بحران جهت کنترل ریسکها باید در اسرع وقت انجام پذیرد، پس از آن ضرورت طراحی سیستم های Gas-Detection(H2S)، طراحی سیستمهای اطفاء حریق اتوماتیک و دستی و طراحی سیستم تهویه مناسب احساس میشود. در این صورت مدیریت ریسک، مسئولین پروژه های تونل را قادر می سازد که به موثرترین و اقتصادی ترین وجه ممکن ریسکهای حفاری در تونل را کنترل نموده و با خیالی آسودهتر به فعالیتهای روزمره ادامه دهند و در بقاء و سودآوری ایفاء نقش نمایند.

کلیدواژه ها:

ریسک ، تونل ، دستگاه حفار .TBM