بررسی ترکیب دوتریوم و تریتیوم، آثار و پیامدهای آن

در قرن اخیر، دستیابی به انرژی هسته ای کلید توسعه کشورها در زمینه های مختلف است. فرمول نسبیت انیشتین در کنار یافته های سایر دانشمندان،راه را برای استفاده از انرژی هسته ای باز کرد؛ بمباران اتمهایی همچون اورانیوم و یا سوختن عناصری چون هیدروژن در درون ستارگان موضوع انرژی فراوان حاصل از گداخت و شکافت هسته ای را برای دانشمندان روشن نمود. ادامه این روند استفاده از ترکیب دوتریوم و تریتیوم و انرژی حاصل از آن بود که سرمنشا بمب هیدروژنی گردید. انرژی موجود در بمبهای هیدروژنی از طریق ترکیب ایزوتوپهای هیدروژن یعنی دوتریوم و تریتیوم تولید میشود. در این نوع بمب، ایزوتوپهای هیدروژن که در بمب به کاررفته اند، تحت شرایطی با یکدیگر ترکیب می شوند و به هلیوم تبدیل میشوند و در اثر آن، انرژی بسیار زیادی را آزاد میکنند. در این مقاله، با استفاده از منابع اینترنتی و کتابخانهای، چگونگی ترکیب دوایزوتوپ هیدروژن (دوتریوم و تریتیوم) و مکانیسم آزادسازی انرژی از آن، شرایط انجام فرآیند گداخت هسته ای در ترکیب تریتیوم و دوتریوم،فرایند ساخت بمب هیدروژنی و عواقب و پیامد استفاده از این نوع سلاحها موردبررسی قرار گرفت. مواردی مانند آتش سوزیها، سوراخ شدن و کاهش لایه اوزون، انتقال دود سیاه به اتمسفر و حرکت به سمت استراتوسفر و ممانعت از تابش نور آفتاب به زمین، نفوذ تشعشع خطرناک ماوراءبنفش، کولاک، طوفان، اثر گلخانه ای گرم، کاهش دمای کره زمین، آسیب لایه اوزون، تغییر شدید دمای هوا، تولید امواج الکترومغناطیسی قوی و ورود مواد شیمیایی و سمی باعث خسارت زیادی در زندگی مردم وارد خواهد شد و میتواند پیامدهایی را در طرح ریزی و تصمیمات یگانی پدافند غیرعامل و پدافند عامل داشته باشد.

کلیدواژه ها:

بمب هیدروژنی ، دوتریوم ، تریتیوم ، همجوشی هسته ای ، هیدروژن