افزایش طول عمر شبکه های حسگر بیسیم با خوشه بند مبتنی بر الگوریتم وال بهبود یافته

افزایش طول عمر شبکه ییکی از چالش های مهم در شبکه های حسگر بیسیم بوده و تا کنون روش های متعددی در این راستا ارائه شده که هر یک دارای معایب و محاسنی می باشند. در این مقاله یک پروتکل مبتنی بر الگوریتم بهینه سازی وال بهبود یافته با الگوریتم بهینه سازی تبرید تدریجی و خوشه بندی فازی برای خوشه بندی شبکه حسگر بیسیم و کاهش مصرف انرژی در آن پیشنهاد شده است. بررسی یافته های پژوهش در دو سناریو شبیه سازی نشان داد که پروتکل مبتنی بر الگوریتم بهینه سازی وال بهبود یافته نسبت به پروتکل مبتنی بر الگوریتم بهینه سازی زنبور عسل بهبود یافته به صورت میانگین 12 درصد زمان مرگ اولین گره در شبکه را به تاخیر انداخته و انرژی مصرفی گره ها را به صورت میانگین 2 درصد بهبود داده است.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بیسیم ، خوشه بندی ، طول عمر ، مصرف انرژی ، الگوریتم بهینه سازی وال