تاثیر آموزش راهکارهای کمک حافظه ای بر کارکرد حافظه کودکان پیش دبستانی با پیشینه وزن کم هنگام تولد

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 341

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ECEH05_003

تاریخ نمایه سازی: 5 آبان 1397

چکیده مقاله:

مقدمه و بیان مسیله: آن گاه که نوزاد با وزنی کمتر از 2500 گزم و زودتر از 40 هفتگی به دنیا می آید کم زون نانیده می شود. دوران بارداری به طور متوسط شامل 40 هفته می باشد که در طی این مدت نوزاد به تکامل می رسد. در صورتی که نوزاد قبل از اتمام این 40 هفته به دنیا آید، کم وزن خواهد بود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر برخی از راهکارهای کمک حافظه ای بر کارکرد حافظه کودکان پیش دبستانی با پیشینه وزن کم هنگام تولد یا نارس بود روش پژوهش: پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گرو کنترل بود. نمونه پژوهش شامل 25 کودک پسر با بیشینه زون هنگام تولد )به طور میانگین 2100 گرم( و هوش متوسط )میانگین بهره هوشی 101 ( یود و میانگین سن 5 سال و 6 ماه بود که از این تعداد 11 کودک در گروه آزمایش قرار گرفتند. نمونه ها، در دسترس و شامل کودکان متولد شده با وزن کم هنگام تولد بوده که جهت ارزیابی و ویزیت های سالانه به متخصص کودکان همکار در تحقیق مراجعه کرده بودند. به منظور بررسی حافظه در مرحله پیش آزمون از آزمون حافظه دیداری استفاده شد. آموزش در هشت جلسه 45 دقیقه ای با روش های به خاطر سپارس یا کمک حافظه ای با استفاده از آموزش توجه و تمرکز، آموزش تصویر یازی ذهنی و مرور کردن، آموزش ارتباط دادن تصاویر و دسته بندی آن ها بود. نتیجه گیری و بحث: نتایج حاصل توسط آزمون کوواریانس نشان داد که آموزش راهکارهایکمک حافظه ای بر کارکرد حافظه کودکان پیش دبستانی با بیشینه وزن کم هنگام تولد تاثیر مصبت داشته و می تواند جهت پیشگیری از بسیاری مشکلات در یادگیری ناشی از نقص حافظه در کودکان با بیشینه وزن کم حین تولد بکار رود.

کلیدواژه ها:

کودک با وزن کم هنگام تولد ، راهکارهای کمک حافظه ای ، حافظه

نویسندگان

مونا دلاوریان

فوق دکتری روانشناسی کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، تهران، ایران