تاثیر توانمندسازی تربیتی مادران در کاهش اختلال یادگیری دختران مقطع ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی توانمندسازی تربیتی مادران دارای کودکان اختلال یادگیری بود. پژوهش حاضر نیمه تجربی با گروه آزمایش و گواه و طرح پیش آزمون، پس آزمون بود . جامعه آماری مادران دارای کودکان اختلال یادگیری 7 تا 8 سال مراجعه کننده به مرکز مشاوره آموزش و پرورش غرب تهران بود که به صورت هدفمند 20 دانش آموز انتخاب و با استفاده از روش جایگزینی تصادفی در دو گروه 10 نفری 10( نفر گروه آزمایش و 10 نفر گروه گواه( قرار داده شد. سپس پرسشنامه اختلال یادگیری توسط مادران، زیر نظر پژوهشگر برای هر دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد . پس از آن مادران گروه آزمایش در معرض 8 جلسه به صورت گروهی )جلسات روان آموزشی( مربوط به خود قرار گرفته و در پایان جلسات مجددا پرسشنامه مذکور توسط مادران هر دو گروه اجرا میشود. برای تجزیه و تحلیل دادههای بهدست آمده از روشهای آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش توانمندسازی تربیتی به مادران میزان اختلال یادگیری F=12/97،p=0/001 را نیز به طور معناداری کاهش داده است؛ بر اساس یافته ها میتوان نتیجه گیری کرد که آموزش توانمندسازی تربیتی به مادران، میزان مشکالت یادگیری در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری را کاهش میدهد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی تربیتی ، مادران ، اختلال یادگیری