افزایش کیفیت تصاویر حاصل از سیستم های تصویربرداری ماموگرافی و کاهش در بیمار با استفاده از یک الگوریتم نوین مونت کارلویی

در ماموگرافی عمده ترین عامل کاھش کیفیت تصویر، پرتو ھای پراکنده می باشند. بزرگ نمایی، به عنوان یکی از مفیدترین روش ھا در ماموگرافی، با افزایش فاصله ی میان پستان تا سیستم آشکارساز معرفی می شود. با شبیه سازی یک سیستم ماموگرافی توسط کد ارتقاء یافته مونت کارلو MCNPX 2.7 و با استفاده از انتگرال گیری کامل انرژی و استفاده از تکنیک فایل فضای فاز، کمی سازی پرتوھای پراکنده به اولیه برای فانتوم پستان با ضخامت ھا و ولتاژ ھای متفاوت تیوب اشعه ایکس، محاسبه شده است. تخمین آسیب حاصل از تابش اشعه ایکس بر بافت سینه، با محاسبه دز غده ای (MGDn) انجام شده است. نتایج نشان دادند که با تغییر بزرگنمایی از 1/1 تا 1 برای پستان با ضخامت ھای 2 و 5 و 8سانتی متری، به ترتیب باعث کاھش 90/4 و 83/75 و 75/28 درصدی در پرتوھای پراکنده و کاھش 8/53 و 10/76 و 11/78 در MGDn شده است. بنابراین در مطالعه حاضر نشان داده شد؛ با استفاده از این تکنیک ، علاوه بر MGDnکمتر، بدلیل بھبود در تباین تصاویر حاصله، تشخیص بھتر سرطان و در پی آن درمان موفق تری صورت می پذیرد.

کلیدواژه ها:

تشخیص سرطان پستان ، تباین تصاویر حاصله ، ماموگرافی بزرگ نمایی ، دز غده ای ، پرتوهای پراکنده ، فایل فضایی یک فاز ، کد مونت کارلو MCNPX