بررسی لایه دسترسی به کانال در شبکه های سنسوری مبتنی بر استحصال انرژی از امواج رادیویی

امروزه در بسیاری از کاربردها جهت افزایش بهره وری و داشتن قابلیت های جدید نیاز به استفاده از شبکه های سنسوری می باشد. تامین انرژی موردنیاز برای این تعداد زیاد از سنسورها محتاج به روش های جدیدی فرای استفاده از باتری ها و روش های متعارف کنونی است. استحصال انرژی از امواج الکترومغناطیسی موجود در محیط و یا با ایجاد آنها به صورت مصنوعی روشی است که این اواخر مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. یک بخش مهم استحصال انرژی از امواج رادیویی (RFEH- Radio Frequency Energy Harvesting)، پروتکل های مخابراتی و نحوه دسترسی تجهیزات به کانال ارتباطی (MAC- Medium Access Control) است که این مقاله به آنها می پردازد. در اینجا ابتدا اهمیت لایه MAC در سامانه های RFEH بیان می شود. سپس روش های مختلفی که برای دسترسی به کانال در سامانه های مبتنی بر RFEH وجود دارند، معرفی و مزایا و معایب هریک به صورت مستقل بررسی می شوند. سپس این روش ها از نظر زمانبندی اینکه سنکرون و یا آسنکرون هستند بررسی شده و قابلیت عملکرد هر گروه در شرایطی که انرژی از محیط دریافت می شود بررسی می گردد. در ادامه مقایسه بین روش های موجود با در نظر گرفتن پارامترهای مهم موجود در شبکه و همینطور نحوه رقابت و برنامه ریزی آنها صورت خواهد پذیرفت. در انتها نیز مکانیزم ها و اصولی که در طراحی این روش ها استفاده شده اند بیان می شوند. بررسی های صورت گرفته در این مقاله علاوه بر روشن کردن نحوه عملکرد هریک از روش های MAC، کمک بزرگی به طراحان سیستم های مختلف در انتخاب گزینه های مناسب برای کاربردهای مورد نظرشان خواهد بود

کلیدواژه ها:

لایه دسترسی به کانال ، استحصال انرژی ، امواج رادیویی