استفاده از الگوریتم های تکاملی برای بهینه سازی های مهندسی

بهینه سازی فرآیندی جهت پیدا کردن مناسب ترین مقدار از فعالیت های موردنظر در حوزه ی داده شده با توجه به منابع و محدودیت های موجود می باشد. برهمین اساس این فرآیند می تواند طیف وسیعی از حوزه های علمی در شاخه های مختلف از جمله ریاضیات، آمار علوم کامپیوتر علوم مدیریتی و غیره و حتی مسایل روزمره را پوشش دهد. بنابراین پرداختن به مسایل مربوط به بهینه سازی از اهمیت خاصی برخوردار بوده و به عنان یکی از اصلی ترین رویه های تحقیقاتی برای محققان به شمار می آید. در مسایل مطرح شده در حوزه ی بهینه سازی طبقه بندی های مختلف بسته به حوزه ی کاربردی وجوددارد. بنابراین بهینه سازی یک فعالیت مهم و تعیین کننده در طراحی ساختاری است طراحان زمانی قادر خواهند بود طرح های بهتری تولید کنند که بتوانند با روش های بهینه سازی در صرف زمان و هزینه طراحی صرفه جویی نمایند. بسیاری از مسایل بهینه سازی در مهندسی، طبیعتا پیچیده تر و مشکل تر از آن هستند که با روش های مرسوم بهینه سازی نظیر روش برنامه ریزی ریاضی و نظایر آن قابل حل باشند. بهینه سازی ترکیبی، جستجو برای یافتن نقطه بهینه توابع با متغیرهای گسسته می باشد. امروزه بسیاری ار مسایل بهینه سازی ترکیب که اغلب از جمله مسایل با درجه غیر چند جمله ای هستند، به صورت تقریبی با کامپیوترهای موجود قابل حل می باشند. از جمله راه حل های موجوددر برخورد با این گونه مسایل استفاده ازالگوریتم های تقریبی یا ابتکاری است. این الگوریتک تضمینی نمی دهند که جواب به دست آمده بهینه باشد و تنها با صرف زمان بسیار می توان جواب نسبتا دقیقی به دست آورد در حقیقت بسته به زمان صرف شده دقت جواب تغییر می کند.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ، بهینه سازی ، نقطه بهینه ، علوم مدیریتی