ارایه رویکرد مبتنی بر منطق فازی در بهبود انرژی و طول عمر شبکه حسگر بی سیم

منطق فازی یکی از پرکاربردترین رویکردهای مبتنی بر هوش مصنوعی است که در بسیاری از زمینه های تحلیلی شبکه ها مورد استفاده قرار می گیرد. اساس منطق فازی بر پایه نظریه مجموعه های فازی استوار است. این نظریه تعمیمی از نظریه کالسیک مجموعه ها در علم ریاضیات است. در تیوری کالسیک مجموعه ها، یک عنصر یا عضو یک مجموعه هست یانیست؛ در حقیقت عضویت عناصر از یک الگوی صفر و یک و باینری تبعیت می کند. اما تیوری مجموعه های فازی این مفهوم را بسط می دهد و عضویت درجه بندی شده را مطرح می کند؛ به این ترتیب که یک عنصر می تواند تا درجاتی عضو یک مجموعه باشد. به طور کلی استفاده از ساختار هوشمند در بهینه سازی مصرف انرژی و افزایش چرخه حیات شبکهحسگر بی سیم، الزم و ضروری می باشد. در بین رویکردهای متفاوت مبتنی بر هوشمندی، استفاده از رویکرد فازی پیشنهادی به واسطه پیاده سازی راحت تر و نیز استفاده از ساختاری بر پایه دانش افراد خبره مفید بوده و می تواند پیچیدگی شبیه سازی برخی از رویکردهای مبتنی بر یادگیری را برطرف نماید. هدف از این پژوهش، ارایه ساختار تیوری دقیق و مناسب برای پیاده سازی عملی می باشد؛ با این هدف که به خروجی دقیق تری نسبت به رویکردهای مشابه ارایه شده در مطالعات دیگر دست یابیم. در این پژوهش ما الگوریتم مصرف توان را به صورت فازی ارایه کردیم و این الگوریتم مقدار انرژی در شبکه را به طور قابل مالحظه ای کاهش می دهد. در نتیجه عمر شبکه به طور چشمگیری افزایش می یابد و همچنین قابلیت اطمینان شبکه افزایش می یابد. نتایج شبیه سازی، کفایت این متدولوژی را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

منطق فازی ، شبکه حسگر ، مصرف انرژی و طول عمر