مقایسه تنوع ، تراکم و فراوانی ماکرو بنتوزهای رودخانه کارون در دو فصل زمستان و تابستان 1931

رودخانه کارون طویل ترین و پرآب ترین رود ایران است. که بدنه اصلی آنها در استان خوزستان قرار دارد. طول رودخانه کارون 950 کیلومتر و وسعت حوضه آبریز آن 60000 کیلومتر مربع می باشد. این مطالعه در سال 1391 در رودخانه کارون، در دو فصل زمستان و تابستان انجام شد. نمونه برداری در 11 ایستگاه تعیین شده با سه تکرار با استفاده از سوربر و گرب پترسون با سطح مقطع 225cm2 صورت گرفت. در طول دو فصل نمونه برداری به طور میانگین تراکم سالیانه ماکروبنتوزها 50308 فرد در متر مربع شناسایی و شمارش شدند. در بین رده های شناسایی شده به طور میانگین بیشترین درصد فراوانی مربوط به رده کم تاران با 56/64٪ و میانگین تراکم 28493 فرد در متر مربع و پس از آن حشرات با فراوانی 11/08٪ و تراکم 5574 فرد در متر مربع، شکم پایان با فراوانی 11/02٪ و تراکم 5546 فرد در متر مربع، دو کفه ای ها با فراوانی 10/39٪ و تراکم 5226 فرد در متر مربع، پرتاران با فراوانی 8/19٪ و تراکم 4122 فرد در متر مربع، سخت پوستان با فراوانی 2/65٪ و تراکم 1334 فرد در متر مربع و زالوها با فراوانی 0/03٪ و تراکم 13 فرد در مترمربع بوده است. میانگین فراوانی کل ماکروبنتوزها در ایستگاه های مورد مطالعه نشان می دهد که ایستگاه 3 بیشترین فراوانی با 13640 فرد در متر مربع و ایستگاه 5 کمترین فراوانی با 293 فرد را، داشته است. همچنین در فصل تابستان 31993 فرد در متر مربع و فصل زمستان 18315 فرد در متر مربع ت راکم سالیانه را دارا بودند که در مقایسه با هم دارای اختلاف معنی دار آماری بود. در کل دوره بیشترین مقدار شاخص تنوع شانون در ایستگاه 9 (1/811±0/21) و کمترین مقدار آن در ایستگاه 6 (0/427±0/36) در فصل زمستان به ثبت رسید. همچنین بیشترین میزان شاخص غالبیت سیمپسون، در ایستگاه 6 (0/865±0/16) و کمترین مقدار آن نیز در ایستگاه 9 (0/338±0/14) در فصل زمستان بوده است. بیشترین مقدار شاخص یکنواختی کامارگو در فصل تابستان (1/622±0/1) و کمترین مقدار آن (0/419±0/37) در فصل تابستان به ثبت رسید.

کلیدواژه ها:

رودخانه کارون ، ماکروبنتوز ، تراکم ، تنوع