بررسی اثرات معدن کاوی طلا بر محیط زیست بیولوژیکی (مطالعه ی موردی: سه بندون شهرستان بردسکن)

اثرات ناشی از معدن کاوی طلا بر محیط در نواحی کوهستانی یکی از مهم ترین جنبه های زیست محیطی به شمار می رود. در میان معادن موجود در ایران، معدن طلا به دلیل ارزش اقتصادی و محدود بودن از دیرباز مورد توجه محققان بوده است. در طی فرآیند معدن کاوی و استحصال، عناصری هم چون جیوه، آرسنیک و آنتیموان که در سنگ های منطقه موجودند آزاد شده و از طریقه چرخه ژئوشیمیایی (خاک – آب – هوا) وارد بدن موجودات زنده شده که در درازمدت خطر آفرین خواهد بود. در این مقاله به اثرات تخریبی ناشی از فعالیت های معدن کاوی، معدن طلای سه بندون شهرستان بردسکن در استان خراسان رضوی بر محیط بیولوژیک منطقه پرداخته شده است. به دلیل آن که عملیات استخراج و استحصال در معادن عاملی بر ورود عناصر سمی به خاک و آب منطقه می باشد و منجر به بروز مسمومیت ها و بیماری های شدید و گاه کشنده در حیوانات و انسان ها شده، ضرورت انجام تحقیق پیرامون این اثرات فاجعه بار زیست محیطی آشکار می شود. در این پژوهش به منظور محاسبه ی اثرات از روش ماتریس لئوپولد استفاده شده و مقادیر مرتبط از طریق مصاحبه با کارشناسان سنجش گردیده است. نتایج حاصله نشان داد که محیط زیست جانوری و سپس محیط زیست گیاهی در معرض بیشترین آسیب قرار دارند. به طوری که آرسنیک و پساب های آلوده، به شدت محیط زیست جانوری و گیاهی و هم چنین منابع آب سطحی منطقه را آلوده کرده است.

کلیدواژه ها:

معدن کاوی ، محیط بیولوژیک ، آلودگی منابع ، سه بندون