بررسی میزان مواد مغذی بر روی تراکم و تنوع فیتوپلانکتون در مصب بابلرود استان مازندران

یکی از رودخانه های مهم حوضه جنوبی دریای خزر، رودخانه بابلرود می باشد .این مطالعه به منظور بررسی تاثیر غلظت مواد مغذی(نیترات،فسفات و سیلیس) بر چگونگی تراکم و تنوع فیتوپلانکتون در منطقه ی مصبی رودخانه بابلرود واقع در استان مازندران در دو فصل زمستان سال 1391 (دی، اسفند) وفصل بهار(فروردین، اردیبهشت) 1392 انجام گردید. نمونه برداری در مصب رودخانه و در 5 ایستگاه به فواصل( کمتر از 500 متر) ،طی چهار مرحله به فاصله 45 روز از سطح و عمق توسط Niskin به میزان لیتر از هر ایستگاه صورت گرفت و دمای آب ،شوری PH هدایت الکتریکی در محل اندازه گیری شد .غلظت مواد مغذی در آزمایشگاه توسط روشهای استاندراد با استفاده از اسپکتروفتومتر مورد سنجش قرار گرفته اند .مهمترین عامل تعیین کننده محدوده مصب شوری بوده و نتایج نشان می دهد که محدوده این زبانه در فصول مختلف با توجه به دبی رودخانه و تلاطم و مواج بودن دریا متغیر است . دامنه شوری بین 0/85 و 11/3 گرم بر لیتر متغیر بوده است که حداقل آن در لایه سطحی از ایستگاه پایین دست رودخانه در فصل زمستان ثبت گردیده است. نتایج حاصل از آنالیز مواد مغذی نشان دهنده کاهش غلظت مواد مغذی با افزایش شوری می باشد هرچه از ابتدای مصب به انتهای مصب پیش می روید با روند کاهشی مواد مغذی روبرو می شوید بر اساس آزمون همبستگی بین پارامترهای مواد مغذی و تراکم فیتوپلانکتون رابطه رگرسیونی مثبت برقرار می باشد r=0/362 ودر مجموع تراکم فیتوپلانکتون در فصل بهار بیشتر از زمستان مشاهده گردید

کلیدواژه ها:

مواد مغذی ، مصب ، فیتوپلانکتون ، رودخانه