استفاده از ذخیره نزولات برای اصلاح و احیای مراتع(مطالعه موردی مرتع چاه حسین شهرستان سبزوار)

مرتع چاه حسین واقع در جنوب شهرستان سبزوار دارای اقلیم خشک بوده که به دلیل استفاده نادرست، سیر قهقرا در پیش گرفته است. در پاییز سال 89 یک فقره طرح مرتعداری در منطقه اجرا گردید. نتایج اولیه در سال 1390 نشان داد، کاشت گلدانی گیاهانی مانند (تاغ، قره داغ و آتریپلکس ) در داخل فارو توام با قرق موفقیت آمیز بوده و بعد از گذشت 6 ماه سطح تاج پوشش گیاهان منطقه از 24 درصد به 25 درصد و تولید گیاهی از 54 به 70 کیلوگرم در هکتار افزایش یافت؛ اما به دلیل بارندگی کم و وجود خشکسالی در سال 89 ، از عملیات بذر پاشی و کپه کاری موفقیت قابل ملاحظهای حاصل نگردید.

کلیدواژه ها:

ذخیره نزولات ، آتریپلکس ، تاغ ، قره داغ