بررسی چالشهای فراروی جهانی شدن تهران

استقرار درازمدت دولت اقتدارگرای مرکزی درتهران ساختارسیاسی و اداری متمرکزی را دراین شهر پایه ریزی نموده است پی امد طبیعی این شیوه متمرکز که تصمیم گیری درهمه شقوق زندگی اجتماعی سیاسی و اقتصادی را معطوف به اداره و میل نظامی دیوان سالار مقتدر و تمرکز گرا نموده جاذبه ها و مزیت های نسبی فراوانی را دراین نقطه کانونی و حوزه های پیرامونی آن ایجاد کردها ست که زمینه زهکش نمودن بخشوسیعی ازجمعیت فعالیت و امکانات اقتصادی و اجتماعی به این محدوده جغرافیایی را فراهم نموده است درنتیجه به ایجادفاصله زیاد و نابرابری و تفاوت بین تهران و مناطق مختلف کشور دامن زده است حال بایددید که آیا این تمرکز گرایی همه جانبه و تبعات به جای مانده ازآن شرایط را درتهران به گونه ای رقم زده است که لااقل بتواند درعرصه جهانی نقشی ایفا نماید و ایا مانند سایرشهرهای هم عرض خودش توانسته امکانات و شرایط شهرهای جهانی را درخود محیا کند بنابراین دراین مقاله با شیوه توصیفی تحلیلی و روش گرداوری کتابخانه ای به بررسی فرایند جهانی شدن و ویژگیهای شهرهای جهانی پرداخته میشود و سپس به بررسی جایگاه تهران دربین شهرهای جهانی پرداخته تا مشخص گردد که تهران درچه موقعیتی قراردارد

کلیدواژه ها:

تمرکزگرایی ، شهرهای جهانی ، جهانی شدن ، عدم تعادل ، تهران