محیط زیست ومبانی جدید مشروعیت در روابط بین الملل

مشروعیت و نقش کلیدی آن از بدیهیترین مفروضات دانش سیاسی و سیاست بین الملل بشمار میآید. مسأله سازی وپرسمانگری از مشروعیت، امری علمی است، تا پذیرش رخدادهای سیاسی برای انسان موجه گردد. وقتی که روابط بینالملل ومشروعیت مبنای پرسمان باشند، لاجرم دستیابی به مبنای جدید مشروعیت در روابط بینالملل یکی از ضروریات هویت سیاسی علمی میشوند که غفلت از آن در تأخر معاصریت علم سیاست نسبت به علوم دیگر اجتماعی مسأله خیز میشود. هدف -از مقاله حاضر، شناسایی مبانی جدید مشروعیت در روابط بین الملل است. مفروض نگارنده بر این است که مبانی از بین نمیروندبلکه متحول به زمان خویش میشوند. از این رو، سؤال اصلی پژوهش از چیستی مبانی جدید مشروعیت در روابط بین الملل است که به نوبه خود از مباحث بدیع میباشد. در پاسخ به سؤال از روش تحقیق توصیفی تحلیلی و در جمع آوری اطلاعات از –شیوه کتابخانهای استفاده شده است. یافتههای این پژوهش حاکی از این است که اساس پایداری و تغییر روابط بین الملل مبتنی بر مبانی مشروعیت بخش آن می باشد. تحول بوجود آمده در جهان معاصر در مبانی مشروعیت روابط بین الملل تحول ازحقانیت و مقبولیت بسوی مبانی جدید است. نتیجه آنکه مسأله حقوق بشر و محیط زیست به عنوان مبانی جدید مشروعیت روابط بین الملل به سرعت در حال تصرف مواضع علمی در جهان سیاست می باشند.

کلیدواژه ها:

مشروعیت ، روابط بین الملل ، حقانیت ، مقبولیت ، حقوق بشر ، محیط زیست