شناسایی آلودگی نفتی با بهره گیری از روشهای ژیوفیزیکی

امروزه با توجه به روند رو به رشد افزایش جمعیت و رشد روزافزون صنایع وابسته به نفت، میزان تقاضا برای مواد نفتی افزایش چشمگیری یافته است. افزایش تولید و به تبع آن افزایش میزان مصرف همراه با فعالیت های جانبی، نشت مواد جدید به محیط زیست را شدت می بخشد. سفره های آب زیرزمینی همواره در معرض خطر آلودگی به این مواد نفتی هستند. ورود مواد نفتی به درون خاک نیز موجب بروز تغییرات قابل توجهی در خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و ژیوتکنیک خاک های آلوده شده است به نحوی که استفاده و بهره برداری از خاک ها حتی برای اهداف جنبی از قبیل استفاده در ساختن راه و پارکینگ و غیره بدون توجه به این خصوصیات موجبات بروز خطرات زیست محیطی و بروز خسارات متعدد در سازه های احداث شده می شود. روش های ژیوفیزیکی از جمله روش هایی هستند که برای شناسایی آلودگی نفتی آب های زیرزمینی کاربرد دارد که از میان آن ها دو روش رادار نفوذی و سونداژ زنی الکتریکی برای این مهم کاربردی تن می باشند. در این مقاله ابتدا به شرح مختصری راجع به این دو روش می پردازیم. سپس مطالعه موردی که در محدوده سایت نفتی پنانگ مالزی انجام شده را مورد بررسی قرار می دهیم. موضوع نفت با مقالات بالا بین مقادیر 450 تا 1٬000 Ωm شناسایی شد. مناطق کم مقاومت در زیر سطح آب به صورت آب شور قرار می گیرد. در بخش رادار نفوذی، لایه آلاینده نفت خام و الگوهای دامنه انبساط، سایه و هرج ومرج است.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، نفت ، روش سونداژ زنی الکتریکی ، رادار نفوذی