بررسی تاثیر ورمی کمپوست ومایکوریزا بر عملکردواجزای عملکرد ذرت رقم سینگل کراس 704 درشرق گلستان

به منظور ارزیابی تیمارهای مختلف ورمی کمپوست و مایکوریزا و تاثیر آن بر ذرت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1٬395 در مزرعه شخصی (گنبد، استان گلستان) شروع گردید. فاکتورهای این آزمایش شامل است ورمی کمپوست چه در دو سطح شامل (صفر و 300 کیلوگرم ورمی کمپوست ) در هکتار به فاکتور دوم شد مایکوریزا در چهار سطح (بدون استفاده از مایکوریزا ، تلقیح با Glomus mosseae تلقیح با Glomus intraradices و ترکیب دو گونه مایکوریزا ) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر ورمی کمپوست بر عملکرد دانه در صد احتمال یک در صد معنی دار بود، تیمار ورمی کمپوست با (11٬426 کیلوگرم در هکتار) بالاترین عملکرد دانه را داشت و تیمار عدم مصرف ورمی کمپوست معادله (9702 کیلوگرم در هکتار) کردن عملکرد دانه را دارا بود. تاثیر مایکوریزا نیز بر عملکرد دانه در صد احتمال یک در صد معنی دار شد، تیمار تلقیح با مایکوریزا (ترکیب دوگونه) تا 11٬426 کیلوگرم در هکتار بالاترین و تیمار بدون تلقیح با 9872 2324 کیلوگرم در هکتار را داشتم. ارتفاع بوته، تعداد بلال، وزن هزار دانه، تعداد دانه در ردیف، تعداد ردیف در بلال، وزن خشک ساقه و کلروفیل برگ تحت تاثیر ورمی کمپوست و مایکوریزا قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

ذرت ، ورمی کمپوست ، مایکوریزا و عملکرد