نقش اخلاق زیستی در پایداری آموزش محیط زیست

پیش نیاز و ابزار اصلی اجرای برنامه در جهت حفظ محیط زیست به آموزش بر میگردد . آموزش حفظ محیط زیست را نباید به زمان خاص محدود کرد بلکه اینگونه آموزشها باید به صورت همگانی و پیوسته ارایه شود تا انسان را از غفلت و آسیب رساندن به محیط زندگی بر حذر دارد. هدف از مطرح نمودن موضوع نقش اخلاق زیستی که با مفاهیم فرهنگی و ارزشی ارتباط دارد و در واقع یک نهاد آموزشی است و به منظور تربیت انسانها و تفکر آنان طراحی میشود، این است که در پایداری، استمرار و نقش تاثیرگذار و مثبت آموزش محیط زیست با توجه ویژه آن برای داشتن یک محیط سالم و ارتقاء سطح زندگی مردم ارتباط تنگاتنگ دارد. در این مقاله سعی شده است تا با استفاده از روش توصیفی نشان داده شود که چگونه مراکز علمی و پژوهشی و همچنین آحاد مردم میباید به اخلاق زیست محیطی بپردازند و تلاش شده است پس از توضیح مفاهیم و اهداف آموزش محیط زیست و جایگاه اخلاق زیستی به نقش آن در حفاظت از محیط زیست پرداخته شود. لذا پس از طرح کلیات به انسان و محیط زیست ، اخلاق ، اخلاق زیست محیطی ، برداشت های موجود از اخلاق زیستی ، نظریه ها در اخلاق زیست محیطی ، آموزش و ضرورت آموزش محیط زیست ، فلسفه و اهداف آموزش محیط زیست و نقش اخلاق زیستی در آموزش محیط زیست اشاره شده است . برخورداری افراد از اخلاق زیست محیطی مناسب، تضمینی درونی برای رفتار درست با سایر مخلوقات و جلوگیری از آسیب زدن به محیط زیست است. هر چند بهتر است که آموزش های محیط زیستی با هدف تغییر در شیوه زندگی و نگرش مردم نسبت به جامعه و محیط زیست صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

اخلاق زیستی ، پایداری ، آموزش محیط زیست