مروری بر روش الگوسازی تحلیل چند سطحی: نظریه و کاربرد در اقتصاد

روش الگوسازی تحلیل چند سطحی یکی از روشهای الگوسازی است که از دهه 1990 مورد استقبال صاحبنظران اقتصادی قرار گرفته است. در این روش ساختار پیچیده زندگی اقتصادی و اجتماعی در چارچوب گروه بندی طبیعی و اجتماعی مانند مناطق جغرافیایی، گروه، خانواده، بنگاهها، بخشهای اقتصادی و ... تحت بررسی و الگوسازی قرار می گیرند. در این ارتباط این مطالعه ضمن بررسی مسئله ناهمسانی و ناهمگنی موجود در داده های تحت تخمین: با معرفی الگوی چند سطحی، با استفاده از دو روش حداقل مربعات تکراری (IGLS) و حداکثر درستنمایی مزایا، محدودیت ها، جایگاه و همچنین لزوم به کارگیری این روش در مقایسه با الگوهای کلاسیک و همچنین خطرات ناشی از عدم بکارگیری آن در مطالعات تجربی و کاربردی پرداخته است.

کلیدواژه ها:

الگو سازی ، چند سطحی ، ناهمسانی و ناهمگنی