رابطه بین سبکهای مدیریتیوظیفه مدار و رابطه مدار و تحصیلات بر رضایت شغلی درشهرک صنعتی پرندک

مقوله رضایت شغلی از جدیدترین موضوعاتی است که در فرآیند توسعه هر جامعهای مورد توجه سیاست گزاران قرار گرفتیه اسیت. رضایت شغلی نه تنها از ابعاد سیاسی واجتماعی بلکه ابعاد فرهنگی واقتصادی را نیزمورد توجه قرار داده است وبا بررسیی ومطالعه پیشینه پژوهش عوامل بیشماری توسط پژوهشگران شناسایی شدهاند که تاثیر آن بر رضایت شغلی کارگران مورد تائید قرار گرفته است، در این راستا برای پژوهشگر دراین تحقیق همواره این سؤال مطرح بوده است که آیا شیوه یا سبکهای مدیریتی مدیران و تحصیلات بررضایت شغلی کارگران تأثیر میگذارد؟برهمین اساس نمونهای به حجم 100 نفر از شهرک صنعتی پرندک به صیورت تصادفی انتخاب شد.ودو پرسشنامه: 1 پرسشنامه رضایت شغلی مینوسوتا) - MSQ (بر روی کارگران و) 2(پرسشنامه سیبک مدیریتی باردنر ومتز کاس بر روی مدیران شرکتها اجرا گردید.تجزیه وتحلیل دادههای این پژوهش با استفاده از روش آمارتوصییفی وآمار -استباطی مشخصاً از آزمون تست استقلال )خی دو( با توجه به ناپارامترک بودن اطلاعات دادههای پژوهش اجرا گردیده است.یافته های پژوهش بطور کلی نشان میدهند که متغیر سبک مدیریتی)رابطهمدار و وظیفهمدار( بر رضایت شغلی از لحاظ آماری اثیر معناداری ندارد، در حالی که متغیر میزان تحصیلات بر رضایت شغلی اثر معنادار دارد. چون رضایت شغلی تحت تاثیر عوامل بی - شماری است. که مطالعه همگی آنها در یک پژوهش بسیار مشکل است، نیاز به پژوهشهای مستمر وبیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، رابطهمدار ، وظیفهمدار