گیاه پالایی خاکهای آلوده به فلزات سنگین

یکی از مهمترین گروه آلاینده های محیط زیست فلزات سنگین می باشند که در اثر فعالیتهای انسان مانند معدنکاری، ذوب و آبکاری فلزات، تولید انرژی، انتقال برق، کشاورزی فشرده و تخلیه فاضلاب در محیط آزاد میشوند. از آنجا که این فلزات غیرقابل تجزیه زیستی هستند، در محیط تجمع یافته و سپس وارد زنجیره های غذایی میشوند که برای انسان و محیط زیست خطرات زیادی به دنبال دارند. بسیاری از فلزات سنگین سمی بوده و حتی در غلظتهای پایین اثرات نامطلوب و شدیدی بر جای میگذارند. حضور آلوده کننده ها در خاک نسبت به سایر قسمتهای بیوسفر طولانیتر بوده و به نظر میرسد آلودگی خاک خصوصا به وسیله فلزات سنگین دایمی باشد. تاکنون روشهای فیزیکی و شیمیایی مختلفی برای حذف فلزات سنگین به کار گرفته شده است که محدودیتهایی مانند هزینه بالا و تغییر در خواص خاک را به دنبال داشته است. بنابراین طی چند دهه اخیر برخی پژوهشگران پیشنهاد کرده اند که برای پالایش خاکهای آلوده به فلزات سنگین از گیاهان استفاده شود. گیاه پالایی یکی از روشهای نوین آلودگی زدایی است که پایدار، طبیعی ، کم هزینه، دوستدار محیط زیست و قابل کاربرد در سطح وسیع میباشد. در گیاه پالایی از گیاهان و میکروبهای خاک برای کاهش غلظت یا اثرات سمی آلاینده ها در محیط زیست استفاده میشود. هدف از ارایه این پژوهش بررسی مفاهیم، تکنیکها و محدودیتهای گیاه پالایی خاکهای آلوده به فلزات سنگین میباشد.

کلیدواژه ها:

آلودگی خاک ، فلزات سنگین ، گیاه پالایی ، استخراج گیاهی