بررسی رابطه بین ربا و حسابداری اسلامی در ایران

بانکداری اسلامی بر مبناى اصل مشارکت در سود و زیان شکل گرفته و بر بخشهاى حقیقى اقتصاد و سرمایه گذارى در این بخشها تاکید مینماید و همین امر آن را از بانکداری سنتی متفاوت میسازد. مبناى بانکدارى اسلامى، تسهیم سود، مشخص بودن مسیرمصرف منابع و نظارت بر عملیات بانکى بوده و بر این اساس، در بانکدارى اسلامى وجوه سپردهگذاران طبق موازین شرعى و حقوقى و در قالب عقود معین، سرمایهگذارى مىشود. این سازوکار بانکهاى اسلامى در سالهاى اخیر، به خصوص پس از بحران جهانى، مورد توجه بسیارى از اقتصاددانان و بانکداران قرار گرفته و تقاضا براى خدمات بانکدارى اسلامى، بیش از پیش، افزایش یافته است.این تحقیق درصدد آن است با روش اسنادی کتابخانهای و مطالعه سوابق پیشین موضوع به مقایسه بانکداری بدون ربا در کشور ایران و اردن بپردازد، و به اهمیت و نقش بانکداری اسلامی در توسعه اقتصادی اشاره کند. نتایج نشان داد که، بانک اسلامی اردن در تامین مالی از شیوههای محدود مضاربه، مشارکت و بیع و بیشتر مرابحه استفاده میکند، در حالی که بانکداری بدون ربای ایران از شیوه های دوازدهگانه (فروش اقساطی، اجاره به شرط تملیک، سلف، جعاله، مشارکت حقوقی، مشارکت مدنی، مضاربه، مزارعه، مساقات، خرید دین، قرضالحسنه و سرمایهگذاری مستقیم) بهره میبرد. و ماهیت فقهی سپردهها در قانون بانک اسلامی اردن مبهم است. بانک اسلامی با تخصیص منابع پولی بر مبنای تولید و کارآیی اقتصادی، به طور مستقیم در توزیع عادلانه در آمد ملی توامان با توسعه اثرگذار است.

کلیدواژه ها:

ربا ، حسابداری اسلامی ، بانکداری اسلامی