الگوگیری از راهحلهای اقلیمی در مسکن بومی همدان برای مسکن امروز

بخش مهمی از مصرف انرژی سالیانه کشورها، مربوط به بخش ساختمان است. ایجاد آسایش در ساختمان در برابر مشکلات اقلیمی مصرف انرژی زیادی را به خوداختصاص میدهد. مسایل آب و هوایی همیشه به صورت مشکلات حاد برای مردم مطرح بوده است، در این راستا یافتن روش و راهکارهایی که بتواند مصرف انرژی راکاهش دهد از اهمیت بهسزایی برخوردار است. ساختمانهای همساز با اقلیم میتوانند مصرف انرژی را کاهش دهند، معماری بومی از گذشته نشانگر هماهنگی بینمعماری و اقلیم بوده، طراحان سنتی با استفاده از تکنیکهای غیر فعال خورشیدی آسایش را برای ساکنین فراهم میکردند. این معماری دارای ویژگیهای منحصر به فردی است که توجه به آن را ضروری مینماید. بدین منظور در پژوهش پیشرو هدف شناختن ویژگیهای ساختمانهای بومی و استفاده از آنها برای طراحیهایجدید است. این مطالعه بر روی خانههای بومی همدان با اقلیم سرد و کوهستانی انجام شده است، این ساختمانها بیش از 07 سال قدمت دارند. پژوهش حاضر بر اساس فاکتورهای استخراج شده از مطالعات پیشین که اهمیت بیشتری داشتند، صورت گرفته است. تعداد کمی از خانههای بومی همدان باقیمانده است، که در 3 نوع دسته- بندی میشوند و یک دسته از آنها از لحاظ شباهت مساحت و منسجم بودن فضاها به بناهای امروزی، به منظور استخراج الگو برای معماری امروزه انتخاب شدند. 4خانه که در این دسته به عنوان نماینده سایر بناها انتخاب شده و برروی آنها مطالعات تحلیلی انجام شد. ویژگیهای بررسی شده در خانهها جهتگیری، فرم بنا، شکل بام، چیدمان فضاهای داخلی و بازشوها هستند که در سازگاری با اقلیم موثرند. یافتهها مشخص نمود که جهتگیری ساختمان نسبت به جهت جغرافیایی از سایر عوامل اولویت بیشتری دارد، سایر عوامل به آن وابسته بوده و بدون آن بی معنی میباشند

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، خانههای بومی همدان ، تکنیکهای غیرفعال اقلیمی ، جهتگیری