بررسی الحاقات جدید به ساختمان قدیمی تر، از دیدگاه تطابق با زمینه

به نظر میرسد در دنیا، ساختمان ها از نظر میزان تعامل با پیرامون، دو نوعند: یا به محیط پیرامون خود توجهی نکرده و فارغ از مسائل بیرونی ساخته میشوند، یا در سنخیت و هماهنگ با محیط اطراف شکل میگیرند. اینکه کدام یک از این موارد را صحیح بدانیم بستگی به نگرش و پایبندی ما به انواع مکاتب معماری، مسائل اعتقادی و غیره دارد اما این مسئله زمانی به اوج خود میرسد که مالک یک ساختمان، بخواهد ساختمان دیگری را بنا به هر دلیلی، به ساختمان اصلی الحاق کند در این صورت کهمعمولا ساختمان اصلی دارای هویت و قدمت تاریخی است، در نظر گرفتن زمینه های مختلف پیرامون سایت اجتناب ناپذیر به نظر میرسد. در این حالت دو عنصر مهمخودنمایی میکند: 1 ساختمانی که با ویژگی های خاص خود، در یک مطقع زمانی گذشته، ساخته شده است. 2 ساختمانی که قرار است طراحی شود. به عبارتی - -دیگر، بنایی که قرار است احداث شود. باید با توجه به ساختمان اصلی و همچنین زمینه های گوناگون موجود در سایت، طراحی گردد. این مقاله بر پایه مطالعاتکیفی، به شکل تحلیلی و مقایسه ای انجام شده است و تلاش می کند علاوه بر بررسی همجواری های برخی ساختمانها، نمونه هایی از ساختمان های الحاقی را با ساختمان های اصلی آنان مقایسه کرده تا به عوامل تاثیر گذار در موفقیت یا عدم موفقیت پروژه از دیدگاه زمینه گرایی، دست یابد. امید است با رسیدن به اصول مهم در طراحی زمینه گرا، میان معماری و بافت شهر، تعادل، همزیستی و هماهنگی بیشتری ایجاد شود.

کلیدواژه ها:

زمینه گرایی ، بررسی تطبیقی ، ساختمان های الحاقی ، همجواری