راه های گسترش حجاب و عفاف و ترویج آن در جامعه

درفرهنگ مسلمانان یکی از اساسی ترین اعتقادات مسیله حجاب و پوشش زنان است. حجاب به معنای پوششی که زن را ازدنیای مرد جدا می کند؛ طبق یک وظیفه اسلامی و به عنوان یک دستور دینی بر مسلمانان واجب شده ومسلمانان هم به عنوانیک فریضه آن را انجام میدهند، اما آیا تاکنون با خود فکر کرده ایم که حجاب برای چی واجب شده آیا تاکنون به غیر از جنبهتعبدی ان و اینکه ما مسلمانیم و مسلمان باید احکام را بدون چون و چرا قبول کنند فکر کرده ایم در این مقاله، در ابتدا انواعروابط میان دین و اخلاق تبیین شده، دلایلی به سود نظریه حداقلی فرمان الهی اقامه می شود. سپس چارچوبی نظری برای صورتبندی و رفع تعارض میان برخی احکام فقهی واحکام اخلاقی ارایه میشود. در ادامه مسیله حجاب و پوشش گردن و مویسر به بحث گذاشته شده؛ با استشهاد به آراء برخی از فقها و قرآن پژوهانی که بر این باورهستند که نپوشاندن موی سر و گردنحرمت شرعی ندارد؛ مسیله حجاب از منظر اخلاقی به بحث گذاشته شده، با وام کردن نظریه اخلاق وظایف در نظر اول دیویدراس، استدلال میشود که نپوشاندن موی سر و گردن در روزگار کنونی قبح اخلاقی ندارد و مصداقی از کنش غیرعفیفانهنیست. در انتها تاکید میشود که بسنده کردن به حجاب عرفی، مطابق با نظریه حداقلی فرمان الهی ، متضمن نادیده انگاشتن مراد شارع و خداوند نیست. پس، چه دینداران معیشت اندیش که تنها در بند احکام فقهی درباره حجاب هستند، و چه دیندارانمعرفت اندیش که به دلایل اخلاقی عقلانی هم بها می دهند و در اندیشه برقراری توازن میان فقه و اخلاق و توزین احکام فقهیدر ترازوی اخلاق هستند، میتوانند تصدیق کنند که نپوشاندن موی سر و گردن علی الاصول قبح اخلاقی ندارد.

کلیدواژه ها:

عفاف ، حجاب ، اخلاق ، اسلامی