بررسی تطبیقی حجاب و عفاف زنان در شاهنامه فردوسی و خمسه نظامی

دین مبین اسلام، کامل ترین دین الهی است، از جمله رهنمون های این دین بزرگ، رعایت عفاف و حجاب است که خود نوعیارزش محسوب می شود. شاعران متعهد و هوشمند پارسی زبان در این میان به اهمیت وافر این مقوله اخلاقی اذعان و سعیکرده اند ابعاد گوناگون عفاف و حجاب را در جنبه های مختلف شعر خود به دیگران و خود معرفی کنند، تا با یادآوری آن بتوانندسنگ بنای عفاف را به صورت نهادینه در میان گروه های مختلف جامعه بنیان نهند. در این میان کسانی چون ابوالقاسمفردوسی و نظامی از جایگاه ویژهای برخوردار هستند. در شاهنامه اوج کمال زن در این است که عفاف و حجاب، شرم و حیا را باعلم و آگاهی جمع کرده باشد در این شاهکار ادبیات فارسی نشان داده شده است که ثمره پاکدامنی زن، آسایش و افتخار خود،خانواده، کشور و جهان است. زن پوشیده روی و پوشیده رخ و باوقار و حجاب در شاهنامه مایه سرافرازی مرد خود است، زنانتاریخی شاهنامه، پوشش و حجاب خود را همچون افسری می دانند که بر سر نهاده اند و به آن می بالند. در خمسه نظامی، به پوشش و حجاب زنان بسیار توجه شده است و داستان هایی با مضمون چشم پوشی و عفاف هم برای زنان و هم برای مردان درهمه منظومه های او به چشم می خورد. پژوهش حاضر تحقیقی است درباره مقوله حجاب و عفاف و بررسی آن در بین زنانشاهنامه و زنانی که در خمسه نظامی از آنها نام برده شده است.

کلیدواژه ها:

حجاب ، عفاف ، زن ، شاهنامه فردوسی ، خمسه نظامی