بررسی رابطه احساس امنیت، محیط شهری و معماری

بی تردید رابطه انسان با مکان یا به طور کلی محیط پیرامون، به وسیله مجموعه کنش های او نمود می یابد. به طور کلی تمامی ناهنجاری ها و مفاسد اجتماعی و هرفعل و ترک فعل که تحت عنوان جرم شناخته می شود به هر نحوی که از انسان سربزند ،دارای بستر زمانی و مکانی است. به بیان دیگر تمامی اعمال مجرمانه دارای ظرف مکانی و زمانی خاصی هستند که آن ها را از هم متمایز می سازد. این پژوهش، با هدف توجه به واژه امنیت و تعریف مفهوم امنیت شهری و معماری و ابعاد آن به عنوان فرضیه پژوهش پرداخته است و در نهایت به مفهوم این رویکرد اشاره داشته و راهکارها و پیشنهاداتی را بر اساس شرایط معاصر ایران در راستای بهبودی و ارتقاء امنیت در محیط شهری و محیط معماری ارایهنموده است. روش تحقیق این مقاله از نوع کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

امنیت ، محیط شهری ، محیط معماری ، روانشناسی