بررسی معیارهای تفاضل پیامبران با رویکرد منتقدانه به نظریه افضلیت حضرت یحیی

داشتن داعیه خاتمیت و هدایت گری ادیان از عوامل موثر در رویکرد افراد به آنها محسوب می شود. همچنین فضایل گزارش شده در منابع دینی و تاریخی می تواند در موجه نمایی گرایش منداییان به حضرت یحیی (ع) مورد استناد قرار گیرد. بر این اساس ممکن است اعتقاد مسلمانان در باب افضلیت حضرت محمد (ص)، به چالش خوانده شود. در این مقاله با بررسی تطبیقی آموزه های موجود در کتاب های مقدس منداییان و مسلمانان، و تکیه بر واقعیت هایی از این ادیان مانند میزان دخالت در سرنوشت و یا انطباق آموزه ها با اهداف، به بررسی چیستی معیارهای تفاضل پیامبران و چگونگی تاثیر آنها بر افضلیت پیامبر اسلام (ص)، پرداخته ایم. در این مسیر، از احتجاج قرآن به ابزار تحدی تامین هدف هدایتگری فراگیر قرآن و البته نفی این دامنه ی هدایتگری از سایر ادیان فهمیده شده و بر آن استدلال می گردد.

کلیدواژه ها:

منداییان ، تفاضل پیامبران ، هدایتگری ادیان ، تحدی