مطالعه باکتری های متداول در خوردگی بیولوژیکی

خوردگی فرایندی است که طی آن فلزات تحت تاثیر عوامل خورنده موجود در محیط اطراف خود، با انجام واکنشهای الکترو شیمیایی که در نتیجه ی آن فلز اکسید می شود، دچار زوال می گردند. عوامل متعدد شیمیایی و بیولوژیکی دراین امر دخیل می باشند. خوردگی بیولوژیکی بیشتر در ارتباط با میکروارگانیسم ها است که عمده ترین آن ها باکتری هاهستند. باکتری ها موجودات میکروسکوپی می باشند که قادرند بسته به خصوصیات فیزیولوژیکی خود، در محیط هایمختلف رشد و تکثیر یابند. از جمله ی این باکتری ها، گروه های احیا کننده ی سولفات (SRB) واکسید کننده ی سولفور(SOB) را می توان نام برد. باکتری های SRB درآب ودر شرایط ترموفیل، فقدان اکسیژن و در حضور ترکیبات گوگردیمعدنی وترکیبات آلی می توانند با احیای سولفات به سولفور انرژی کسب کنند. به علاوه در صورت وجود آهن فلزی درمحیط، آن را به سولفور آهن غیر محلول تبدیل کنند.به همین دلیل در صنایع به عنوان یک عامل مخرب و مسبب خوردگیبه حساب می آیند.دیگر باکتری های رایج موثر بر خوردگی، باکتری های اسیدوفیل، هوازی وترموفیل اکسیدکننده ترکیباتگوگردی هستند. باتوجه به خسارات و هزینه هایی که خوردگی در اقتصاد خصوصا کشور های پیشرفته به جا می گذارد، یافتنراهکارهای مناسب برای کنترل خوردگی، یکی از موضوعات مهم مورد مطالعه می باشد. متدهای گوناگونی برای کنترلمحیط اطراف فلزات در معرض آسیب (خصوصا فولاد) واستفاده از حفاظت کننده های متنوع، چون پوشش ها و رنگ وجلا هابرای کاهش تماس ودسترسی محیط به فلز به کار گرفته می گردد، اما همچنان بررسی روشهای نوین گوناگون واستفاده ازمواد کم خطر تر ومناسب تر موضوع در حال بررسی بسیاری از مجامع علمی است.

کلیدواژه ها:

باکتری احیا کننده ی سولفات ، خوردگی ، باکتری های اکسیدکننده ی سولفور ، بیوفیلم