مدیریت و برنامه ریزی محیط زیست از منظر برنامه پنجم توسعه

توسعه کشورها، براساس تدوین راهبردها، سیاست ها و برنامه ها صورت می پذیرد که با تکیه بر آرمانها، توانایی ها، امکانات و شرایط محیطی حاکم بر کشورها تدوین شده است . رشد و توسعه پایدار فعالیت های بشر، متاثر از میزان پایداریدر سیستم های زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی می باشد. امروزه مدیریت وبرنامه ریزی جهت بهره برداری از منابع برای نیل به توسعه پایدار، به عنوان یکی از مهمترین مسائل اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی بشر تبدیل شده است. در صورت عدم توجه به این اصل، ذخائر طبیعی، زیستگاه های حیات وحش و میراث های فرهنگی که متعلق به جامعه و تمامینسل ها بوده نابود خواهد شد. از اینرو ایجاد تمهیدات لازم به منظور برقراری تعادل میان نیازهای امروز و حفظ ذخائر ملی از وظایف مهم مسئولان می باشد. قوانین برنامه ای، چارچوب ها و نظام سامان یافته توسعه همه جانبه یک کشور را معینمی کند که در قالب آن سیاست های کلی و استراتژیک پذیرفته شده پدیدارمی گردد. در برنامه پنجم توسعه، بخشی از فصل توسعه منطقه ای از فصول نه گانه به نام محیط زیست بوده و 7 ماده از 532 ماده این قانون به محیط زیست اختصاص یافته، بعلاوه در 52 ماده دیگر ضرورت رعایت مسائل زیست محیطی مورد توجه قرار گرفته است. روند طی شده بیانگر حرکت در مسیری نسبت ا موفق در زمینه لحاظ نمودن ملاحظات زیست محیطی با برنامه های توسعه ای جهت دستیابی به توسعه پایدار می باشد که موفقیت قطعی این برنامه ها منوط به اجرای کامل آن خواهد بود.

کلیدواژه ها:

برنامه پنجم توسعه ، توسعه پایدار ، مدیریت و برنامه ریزی محیط زیست ، ملاحظات زیست محیطی