آئروسل های معدنی و اثرات آن بر سلامت انسان

استخراج و بهره برداری به شیوه ی روباز در سطح بسیاری از معادن سبب تولید حجم قابل توجهی آئروسل جوی در محدوده معادن می شود. آئروسل های معدنی حاصل انفجار و خردایش سنگ های میزبان و ماده معدنی است که حاوی مقادیر قابل توجهی از عناصر بالدوه سمی می باشد. این فلزات به دلیل پایداری، سمناکی و متابولیزه نشدن در بدن انسان و سایر جانداران از مهمترین آلاینده های زیست محیطی محسوب می شوند. با توجه به عملیات گسترده استخراج و خردایش کانسنگ، احتمال وجود عناصر بالقوه سمی در ذرات آئروسل ناشی از فرآیند معدنکاری وجود دارد و هرچه مراحل بیشتری از فرآوری صورت بگیرد، ریسک ایجاد و انتشار آیروسل ها بیشتر می شود. وجود عناصر بالقوه سمی همچون سرب، روی، کادمیم و آرسنیک در ذرات آئروسل کمتر از 2/5 میکرون خطر سلامتی در کارکنان معدن را افزایش می دهد، چرا که بخش دانه ریز این ذرات قابلیت نفوذ به ریه ها و ورود به جریان خون را داشته و بیماری های خونی، تنفسی و قلبی مختلفی را ایجاد می نمایند. همچنین ذرات حاوی عناصر بالقوه سمی از طریق بارش های تر بر روی سطح خاک و آب ته نشین شده و باعث آلودگی منابع آبی و خاکی می شوند، که این آلودگی ها طی چرخه بیوژئوشیمیایی دوباره به انسان باز می گردد. بنابراین، انجام مطالعات پایشی آلودگی د v محدوده های معدنی ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

آئروسل معدنی ، فرایند معدنکاری ، عناصر بالقوه سمی ، چرخه بیوژئوشیمیایی ، بیماری