نحوه مشارکت نیروگاه مجازی به منظور کاهش تلفات درسیستم قدرت

نیروگاه برق مجازی مکمل نیروگاه های برق متمرکز متداول است و این عمل را با ایجاد تامین کنندگان جدید مقیاس کوچک در جهت تشکیل سیستم های ذخیره سازی اشتراکی انجام می دهد. یک نیروگاه برق مجازی شامل شماری از منابع تولید پراکنده و هرگونه منبع قدرتی که توانایی همکاری با یکدیگر را در یک منطقه محلی دارند، می باشد. پاسخگویی بهتقاضای بار مصرف کنندگان با کمترین هزینه ممکن به عنوان هدف غایی نیروگاه مجازی توان شناخته می شود. آنچه حائز اهمیت است، حضور منابع تولید با ماهیت متناوبی و نیز عدم قطعیت تقاضای بار می باشد که چالش هایی را وارد مسئله می کند. به منظور بهره برداری صحیح از این منابع، نیازمند روش ها و ابزارهای قدرتمندی هستیم تا عدم قطعیت های موجودرا به درستی دربرگیرد که در این مقاله مدل بهره برداری از یک نیروگاه مجازی شامل واحدهای بادی، خورشیدی و سیستم ذخیره ساز به همراه قیود فنی ارائه شده است. بدین ترتیب مسئله بهرهبرداری از نیروگاه توان مجازی به عنوان مسئله ای با هدف کاهش هزینه بهره برداری مطرح شده و بدلیل ماهیت غیرخطی و پیچیده، این مسئله در قالب یک مسئله بهینه سازیمورد توجه قرار گرفته و با استفاده از الگوریتم های هوشمند ژنتیک و یادگیری معلم- دانش آموز مسئله حل شده است. نتایج شبیه سازی نشان از کارآمدی الگوریتم های مذکور در جهت کاهش تلفات شبکه دارند.

کلیدواژه ها:

نیروگاه مجازی ، انرژی های تجدیدپذیر ، بهرهبرداری بهینه ، عدم قطعیت ، الگوریتم یادگیری معلم- دانش آموز