تحلیل رابطه مخارج دولت و رشد اقتصادی در سطح استان ها با تکیه بر الگوی بارو( با نگاهی به درآمد های نفت

در رابطه با اندازه و میزان دخالت دولت در نظریات رشد تفاوت آراء وجود دارد. بارو با وارد کردن متغیر مخارج دولت به عنوان خرید بخش خصوصی در الگوی رشد معتقد است هنگامی که مخارج دولت در راستای تصحیح اثرات جانبی، انحصارها و مسایل مربوط به کالاهای عمومی باشد، می تواند منجر به تقویت رشد اقتصادی شود هدف از این تحقیق بررسی تأثیر مخارج دولت بر نرخ رشد اقتصادی در سطح استان های ایران بین سالهای 1379-1386 با استفاده از الگوی رشد مبتنی بر الگوی بارو است. برای انجام این تحقیق از روش کتابخانه ای و روش داده های تابلویی استفاده شده است. نتایج تحقیق وجود رابطه غیر خطی بین سهم مخارج عمرانی و جاری از تولید ناخالص استانی با نرخ رشد اقتصادی را تأیید می کند. اندازه بهینه دولت در اعطای اعتبارات تملک دارایی دولت 9.3 درصد و در اعطای اعتبارات جاری دولت به استان ها 15.24 درصد برآورد شده است. رابطه سهم درآمد نفت تعلق گرفته به استان نسبت به درآمدهای مالیاتی با نرخ رشد اقتصادی منفی و معنادار است که می تواند نشانه ای از بروز بیماری هلندی در اقتصاد ایران در سطح استانی باشد

کلیدواژه ها:

مخارج دولت ، رشد اقتصادی ، رشد اقتصادی استان ها ، الگوی بارو