بررسی زمینه های توسعه آموزش مجازی در نظام آموزش و پرورش

پیشرفتهای چشم گیرفناوری اطلاعات وارتباطات باعث باز شدن دریچه های متحول علم و دانش به روی همگان شده ا ست. درسایه این پیشرفت متخصصان برنامه ریزی و مدیران آموزش و پرورش جهان در کلیه سطوح بر آن شده اند که به بازنگری عمیقی در شیوه های انتقال دانش فناوری و دستاوردهای فرهنگی خود به نسل آینده باشند. این رویکرد در ابعاد گوناگون صورت گرفته و نظام آموزشی قرن آینده براساس آن در حال شکل گیری است. بدیهی است همزمان و همراه با تحولات وسیعی که در جهان امروزبوجود آمده است رویکردها و دیدگاه های اندیشمندان علوم تربیتی نسبت به آموزش و یادگیری تغییرابی اساسی داشته است. این روش ها و مدل های ارائه شده آن در مراکز آموزشی متاثر ازروابط اجتماعی و توسعه فناوری زمان است. در عصر اطلاعات و جامعه فرهنگ اطلاعات محور مبانی نظری آموزشی در حال تغییر سریع و روش های آموزشی جدید توان خود را درتوسعه یادگیری و یاد دهی ارائه کرده اند. این تحولات اجبارا تاثیر قابل ملاحظه پر سرعتی بر نظام آموزش پرورش جهان گذاشته و ناقل بزرگترین انقلاب آموزشی پس از دنیای صنعتی هستند. جمعیت آموزش خواه ایران امروز به لحاظ کمی یکی از بزرگترین مخاطبین آموزش آکادمیک در جهان است. آموزش پرورش ایران با داشتن جوان ترین مخاطب به نسبت جمعیت کشور، بزرگترین جمعیت فراگیر را در دنیا دارا است و به دلیل هرم جمعیتی خود با نسبت فراگیران آموزش قبل از دانشگاهی تا دو دهه آینده در این رده باقی خواهند ماند. تحولات آموزشی مبتنی بر فناوری اظلاعات میتواند راه حل قابل توجه ائی برای مشکلات کیفی آموزشی در کشور باشد. به همین دلیل سریع بودن تحولات امروز ایجاب میکند آموزش و پرورش ایران ز نگرش های آموزشی جدید که مبتنی بر تکنولوژی و فناوری اطلاعات هستند برای تحولات اساسی در نظام آموزشی خود استفاده نماید. بدیهی است بهره گرفتن از تحولات تکنولوژیک نیازمند تغییرات اساسی در نگرش سنتی نظام آموزش وپرورش بعنوان بزرگترین سد در برابر پیشرفت های آموزشی وتحولات جهانی است.