مسیر یابی امن در شبکه های بی سیم سنسور: حملات و اقدامات متقابل

یکی از ویژگیهای که طراحی یک پروتکل مسیریابی امن را پیچیده می کند، تراکم در درون شبکه است ، یک پروتکل مسیریابی امن فقط نیاز دارد تا در دسترس بودن پیام ها را تضمین کند. تمامیت، صحت و محرمانگی پیام ها در لایه های بالاتر و بوسیله یک مکانسیم امنیتی انتها به انتها مانند SSL یا SSH تامین می شوند. امنیت انتها به انتها در شبکه های مرسوم امکان پذیر است زیرا برای مسیریاب های میانی ضروری نیست تا به متن پیام ها دسترسی داشته باشند. اگر چه، در شبکه های حسگر، پردازش درون شبکه ای، توسعه مکانسیم های امنیت انتها به انتها را به خاطر اینکه گره های میانی نیاز دارند تا به طور مستقیم به محتوای پیام ها دسترسی داشته باشند، مشکل تر می سازد. مکانسیم های امیتی لایه پیوند می تواند کمک کند تا تعدادی از آسیب پدیرها آشکار شوند، اما آن کافی نیست: ما به تعدادی از پروتکل های مسیریابی نیاز داریم، و آنها باید با در نظر گرفتن این نکات طراحی شوند. پروتکل های مسیریابی ارائه شده برای این شبکه ها نا امن است. رمز گذاری و تصدیق هویت مکانیزم های هستند که تقریبا می توانند در برابرنفوذگر ها موثر باشند، اما به تنهایی کافی نیستند.

کلیدواژه ها:

بی سیم ، سنسور ، شبکه ، مسیر یابی