بهبود تامین خودکار منابع ابر با استفاده از پردازش بارکاری

مقیاس پذیری یکی از مهمترین ویژگی های محیطهای محاسباتی رایانش ابری میباشد و به عنوان قابلیت سیستم جهت تامین نیازهای رو به رشد حجمکار (افزایش تعداد کاربران و(… مدیریت صحیح، دقیق و سریع منابع سخت افزاری، نرم افزاری و مجازی تعریف میشود.مقیاس پذیری نه تنها قابلیت اطمینان را به همراه دارد بلکه این امکان را به سیستم میدهد که در بالاترین حجم کاری نیز، کارآیی سیستم را در حد قابل قبولی حفظ کند. در واقع وقتی سیستم با افزایش ظرفیت، کارآیی خودش را در بالاترین سطح حفظ کند، یک سیستم مقیاس پذیر میباشد.در حال حاضر، تامین منابع میتواند به دو روش صورت گیرد: بر حسب تقاضا (تامین سریع منابع برای حجم های کاری اضطراری) و رزرو بلند مدت (رزرو منابع برای استفاده های بعدی). در حالت برحسب تقاضا، اجرای تعداد زیادی حجم کاری بر روی یک منبع واحد منجر به مسیله تداخل میشود که به کاهش عملکرد و استفاده بیش از حد از منابع منجر میشود. مقیاس بندی اتوماتیک، استراتژی اصلی در راستای تامین پویای منابع برای برنامه های کاربردی تحت وب است. بر اساس این ویژگی، هر کاربر برحسب نیازش ، از منابع مجازی شده مانند سخت افزار، نرم افزار و سرویسها استفاده می کند و منابع به صورت پویا و با حجم متغیر به کاربران ارایه شده و باعث بهبود بهره وری از منابع می شود.براساس این ویژگی، به کمک خوشه بندی مناسب بار کاری می توان ساختار بار کاری و میزان منابعی که نیاز به آن خواهد بود را تشخیص داد و به تناسب بهره وری سیستم را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

مقیاس پذیری ، خوشه بندی ، تامین پویای منابع ، قابلیت اطمینان