عدم قطعیت در مدیریت بهینه انرژی در ریزشبکه های تجدیدپذیر شامل تجهیزات ذخیره با لحاظ شرایط واقعی بهره برداری

در این مقاله مدیریت بهینه انرژی در یک ریزشبکه تجدیدپذیر شامل تجهیزات ذخیره، دردو چارچوب قطعی و احتمالاتی مورد مطالعه قرار گرفته است. متغیرهای تصادفی مرتبط با عدم قطعیت دراینجا عبارتند از : خطای پیش بینی تقاضای بار، تغییرات قیمت پیشنهادی شبکه و تغییرات توان خروجی توربی بادی و فتوولتائیک. به منظور مدلسازی عدم قطعیت این متغیرها از روش تخمین 2m نقطه استفاده شده که این روش با استفاده از گشتاورهای آماری متغیر تصادفی هر نقطه غیرقطعی را به دو نقطه مشخص و قطعی تبدیل می کند. از آنجا که این بررسی در یک فاصله زمانی 24 ساعته و برای تمام واحدهای تولید به صورت همزمان انجام می گیرد نیاز به یک ابزار بهینه سازی قوی دارد که در اینجا از الگوریتم بهینه سازی توده ذرات استفاده شده است. اما آنچه وجه تمایز این مقاله در مقایسه با کارهای قبلی است این است که در اینجا به شرایط بهره برداری واقعی نزدیک تر شده است، یعنی هم تلفات انتقال را درنظر گرفته و هم قیمت پیشنهادی بعضی واحدهای تولیدی توان را به جای اینکه به صورت یک عدد ثابت در نظر بگیرد، به صورت تابعی از توان های تولیدی در نظر گرفته است.

کلیدواژه ها:

ریزشبکه ، منابع انرژی تجدیدپذیر ، مدیریت بهنیه انرژی ، تجهیزات ذخیره ، عدم قطعیت ، منابع تولید پراکنده ، روش تخمین نقطه ، الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات