افزایش جذب در سلول های خورشیدی لایه نازک سیلیکونی با بلورهای فوتونی یک بعدی و نانوذرات نقره

در این مقاله یک سلول خورشیدی با قرار دادن پنج لایه بازتاب کننده براگ ( بلور فوتونی یک بعدی )، یک لایه توری نانوذرات نقره بر روی بلور، شبیه سازی شده است. به این ترتیب، طول مسیر نور در سیلیکون لایه نازک و جذب فوتون در ناحیه فروسرخ افزایش خواهد یافت. از طرفی نقش نانوذرات، برگشت بخشی از نور عبور داده شده به داخل ناحیه فعال می باشد تا جذب بیشتری در این لایه صورت گیرد. نتایج شبیه سازی با استفاده از روش عددی المان محدود (FEM)، ناشن می دهد که در مد TE و با زاویه تابش حدوداً 1/05 رادیان جذب نور در طول موج های بین 700nm تا 950nm از 58 درصد به 62 درصد افزایش یافته است. مهمترین ویژگی یک سلول خورشیدی لایه نازک، کاهش مقدار مواد اولیه مورد نیاز برای ساخت افزاره است.

کلیدواژه ها:

سلول خورشیدی ، لایه نازک ، بلور فوتونی ، افزایش جذب ، نانوذرات