افزایش بهره وری حسگر نوری در تشخیص ضریب شکست محیط اطراف با طراحی ساختارهای جاذب پلاسمونیک مکمل در طرفین ناحیه حسگری

در این مقاله، با توجه به اهمیت کاربرد ساختارهای جاذب پلاسمونیک در طراحی حسگرهای نوری با حساسیت بالاتر، پیچیدگی کمتر و هزینه ساخت پایین‎تر نسبت به سایر افزاره‎های موجود، از یک توپولوژی جدید برای حسگری ضریب شکست مایعات درون محفظه‎ای با دو وجه متقابل جاذب پلاسمونیک مکمل ( لایه مسطح عایق- نانومیله‎های فلزی پریودیک در وجه فوقانی، و لایه مسطح فلز- نانومیله‎های عایق پریودیک در وجه تحتانی) بهره گیری شده است. طراحی مذکور، حساسیت تشخیص ضریب شکست را با محاسبات تحلیلی بسیار ساده (بر حسب شیفت طول موج نقاط تلاقی طیف‎های توان نوری بازتاب و جذب به ازاء تغییرات ضریب شکست) به طور چشمگیری نسبت به تک ساختارهای جاذب پلاسمونیک در یک سمت ناحیه حسگری ارتقا داده است.

کلیدواژه ها:

جاذب پلاسمونیک ، زیست حسگر ، وجوه مکمل عایق- فلز