اثر کوپلینگ مود بر پایداری ارتعاشات چتر در فرایند فرزکاری

با توجه به اینکه در صنعت امروز تولید قطعات با دقت ابعادی بالا و صافی زیاد، اهمیت داشته و یکی از جنبه های مهم و اقتصادی تولید و کنترل هزینه ها به شمار می رود، لذا سعی شده است عوامل متعددی که باعث پایین آمدن صافی سطح قطعات تولیدی می شود کنترل شده و راه حل مناسبی برای کاهش اثرات آن ارایه گردد. ماشین کاری فلزات اغلب همراه با لرزش نسبی شدیدی بین قطعه کار و ابزار همراه است که چتر نامیده می شود و به علت اثرات بدی که بر سطح پایانی محصول تولیدشده، دقت ماشین کاری و عمر ابزار دارد پدیده ای نامطلوب است. امروزه مدل های تحلیلی متفاوتی برای پیش بینی دیاگرام پایداری چتر وجود دارد که نشان دهنده حالت های پایدار و ناپایدار برحسب عمق برش و سرعت اسپیندل می باشد.آزمایش های عددی نشان می دهند حتی یک کوپلینگ مود ضعیف هم که باعث ایجاد 2 درصد اختلاف از حالت خطی شود ممکن است باعث ناپایداری مرز پایداری در جهت شعاعی گردد، بنابراین معقول و منطقی است که ارتعاشات چتر با در نظر گرفتن کوپلینگ مود مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش، مدلی جامع در حوزه زمان با در نظر گرفتن کوپلینگ مود توسعه داده شده است که بر اساس آن می توان اثرات مختلفی مانند تنوع سرعت اسپیندل و فرایند میرایی را در نظر گرفت. هدف از این مقاله، تفسیر دقیق تر پایداری روش های مختلف کاهش چتر و تاثیر کوپلینگ مود بر نمودارهای پایداری با استفاده از مدل جرم-فنر-دمپر در فرایند فرزکاری می باشد.

کلیدواژه ها:

ارتعاش خود تحریک ، چتر ، پایداری ، کوپلینگ مود ، فرایند فرزکاری